وکالت عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین (موکل) طرف دیگر (وکیل) را برای انجام امری نایب خود می نماید. این قرارداد، قراردادی جایز است یعنی هر یک از طرفین( موکل و وکیل) هر زمان که بخواهند می توانند آن را بر هم بزنند.
آنچه ذکر شد تعریف عقد وکالت بوده و در واقع حالت عادی تمام وکالتنامه ها را بیان می کند، اما در نوعی از وکالتنامه ها قید بلاعزل ذکر می شود که با این قید تمام قواعد حاکم بر عقد وکالت بر هم خورده و شرایط منحصر به فردی را ایجاد می کند.
در حالت کلی در وکالتهای عادی چون وکالت عقدی مبتنی بر اعطای نیابت و تفویض اذن است، بنابراین اذن دهنده می تواند از اذن خود رجوع نماید (بازگردد) و هم نایب (وکیل) حق استعفا دارد و این عقد مانند سایر قراردادهای جایز به موت و جنون و سفه در مواردی که رشد معتبر است، فسخ می شود.