– نفقه آینده
در ماده ۱۱۹۶ق.م.گفته که؛ در روابط بین اقارب، خویشان نسبی در خط عمودی، ملزم به انفاق یکدیگر می باشند. حال سؤال این است که نفقه دهنده تنها باید نفقه آینده منفق‌علیه را تأمین نماید، یا وی فقط تکلیف دارد نفقه گذشته نفقه گیرنده را که نپرداخته است، بپردازد. و یا اینکه هر دو قسم یعنی نفقه گذشته و آینده او را می‌بایستی پرداخت نماید. به نفقه آینده، در این گفتار می‌پردازیم و نفقه گذشته اقارب را در گفتار بعدی مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم.
در گذشته اشاره کردیم که اقارب به منظور رفع نیازهای همدیگر، همبستگی، و جلوگیری از مراجعه نزدیکان به دیگران و حفظ شأن و موقعیت اجتماعی آنها و غیره، تحت شرایطی مکلف به انفاق یکدیگر شده‌اند تا خویشاوندان توانگر، خانه و خوراک و لباس و وسایل ضروری زندگی اقوام نزدیک که در خط عمودی صعودی یا نزولی قرار دارند و در عین حال ناتوان از تأمین مایحتاج ضروری خود هستند را مهیا نموده در اختیار آنان قرار دهند. راجع به اینکه نفقه دهنده متمکن، موظف است، نفقه آینده اقارب واجب‌النفقه نیازمند را تأمین نماید، تردیدی وجود ندارد. زیرا، قسمت پایانی ماده ۱۲۰۶ قانون مدنی، صراحت دارد که: اقارب فقط نسبت به آتیه می‌توانند مطالبة نفقه نمایند. البته، در قانون حمایت خانواده نیز به نفقه اطفال اشاره شده که ظاهراً ناظر به نفقه آینده آنان است. مثلاً ماده ۱۲ این قانون مقرر نموده است: در کلیه مواردی که گواهی عدم امکان سازش صادر می‌شود، دادگاه ترتیب نگاهداری اطفال و میزان نفقة ایام عدّه را باتوجه به وضع اخلاقی و مالی طرفین و مصلحت اطفال معین می‌کند و اگر قرار شود فرزندان نزد مادر یا شخص دیگری بمانند ترتیب نگاهداری و میزان هزینة آنان را مشخص می‌نماید… .