تحلیل جرم موضوع ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی |
امیر شریفیخضارتی، کارشناس ارشد حقوق جزا و جرمشناسی و عضو پیوسته انجمن ایرانی جرمشناسی |
مقدمه:
در دین مبین اسلام در مورد روابط زنان و مردان نامحرم، محدودّیتها و قیودی قرار داده شده است که طبعاً، به نفع و مصلحت آدمیان و جوامع انسانی است؛ زیرا چنانکه در شرع اسلام معروف است <احکام شرعی تابع ملاکات (مصالح و مفاسد) میباشند.> بنابراین اگر دین اسلام عملی را نهی کرده و آن را حرام دانسته است، قطعاً ارتکاب آن دارای مفاسدی است و اگر عملی را امر نموده و آن را واجب شمرده است، قطعاً انجام آن دارای مصالحی است.